Moją piętą achillesową w pieczeniu ciast od zawsze był biszkopt. Wypróbowałam już wiele przepisów, ale efekt zawsze był podobny. W piekarniku czy też w prodiżu rósł sobie ładny, wysoki, a po pozostawieniu go do wystudzenia opadał :(. Myślałam, że już się tej sztuki nie nauczę. No cóż, nie można umieć wszystkiego. Ale od czego są przyjaciele, a raczej przyjaciółki? Moja przyjaciółka, którą zwę Aniołkiem, i z przepisów której czasami tu korzystam, zdradziła mi pewien sekret, którym teraz (za jej zgodą oczywiście) pragnę się z Wami podzielić.
Kiedy pierwszy raz mi o tym powiedziała, najzwyczajniej ją wyśmiałam, że wierzy w jakieś bajki. A ona tylko powiedziała – spróbuj sama to się przekonasz. Jak powiedziała, tak też zrobiłam i faktycznie się zdziwiłam. Ale zacznijmy od początku, a więc od przepisu. Do wykonania biszkoptu potrzebne nam będą:
Składniki na biszkopt:
- 5 jajek,
- 1⁄2 szklanki cukru,
- 3⁄4 szklanki mąki pszennej,
- 1⁄4 szklanki mąki ziemniaczanej,
- 1⁄2 łyżeczki proszku do pieczenia,
- 1 opakowanie cukru wanilinowego,
- szczypta soli.
Białka oddzielamy od żółtek. Białka ze szczyptą soli ubijamy na sztywną pianę. Do piany dodajemy porcjami cukier wymieszany z cukrem wanilinowym, dalej ubijając. Potem miksując dodajemy żółtka (pojedynczo). Następnie dodajemy przesiane obydwie mąki wraz z proszkiem do pieczenia. Mieszamy do połączenia się składników. Ciasto wykładamy na posmarowaną i wyłożoną papierem do pieczenia tortownicę. Pieczemy 30 do 35 minut w temperaturze 180 stopni Celsjusza.
I teraz następuje ów tajemniczy sposób: gorącą blaszkę (tortownicę) wyjmujemy z pieca i z wysokości ok. 60 cm upuszczamy (rzucamy) na podłogę. To naprawdę działa! Zapobiega to opadnięciu biszkoptu. Biszkopt wsadzamy do wyłączonego już, ale jeszcze nagrzanego piekarnika i spokojnie pozwalamy mu wystygnąć. Mój biszkopt został upieczony w dużej prostokątnej formie, więc jego wysokość nie jest jakaś imponująca, ale spokojnie pozwala na przekrojenie go na dwie części. Jeżeli upieczecie go z podanych proporcji w tortownicy to będziecie go mogli przekroić na 3 części.
Oceń artykuł:
(Brak ocen)
Loading...